آهنگ الف خ از صادق

ورس اول

من زاده ی اضطرابِ شرق
ساکن تویه اشتها ی غرب
محدود به یه انحصار و سبک
محکوم به یه اجتماع و نسل
عامل گردش اقتصاد و نفت
حاصل رویش انفجار و جنگ
بانی دسته به اقتضا و شرط
حامی ام به شرط اتصال چنگ
دیده ها درگیره استعمال و ترک
بزرگا در صف ابتذال و ننگ
استتار پشت ازدحام و فقر
انحراف رشد اعتدال و شهر
تخصص انتشار و نشر
تبحر انتقام شر
تفکر انقلاب و رنگ
همینم افتضاح خلق

ورس دوم

معیارام اعتماد و شک ، اعتقاد و مرگ ، اعتبار و شم ، افتخار و شرم ، ارتقا و سطح ، اکتساب و کسب ،
ابتکار و ارز ،
انسانم، افتضاح خلق
بشرم ، افتضاح خلق
آدمم ، افتضاح خلق
اشرفم ، افتضاح خلق

ورس سوم

من و تمامِ جاودانگیم از قدرتم تا سازماندهیم
من قایق نجاتم بیاین شماها بهم بادبان بدین
من دنیایی ساختم چون دنیا رو تو خودم جا دادم
من آدم و کشیدم اول و بعدشم بهش بال دادم
دونستن حکمِ من بود ، پذیرفتنم بهاش
من درخت همیشه سبزم ، از زمستون تا بهار
خلق آدما خالق خورن اختراعامو قاتل شدن
چه نطفه هایی که تو گندیدن ،وچ نطفه هایی که بالغ شدن
من و تمامِ درگیری هام ، هیتلر ها و فردینی هام..
احترام و سنگینی هام ، توی خنده هام معنی میداد..
یکی وایستاده پشتِ آینه، بود از جنس متضادت گفت مترادف رقیبت میشه، سرکش میشه از سوزه جاده