آهنگ مریم از علی سورنا

غروب که میشه بوی مریم از توو پنجره ها میاد توو خونه های داراب
خونه هایی با آجرای خسته
اینجا بازار تلخ عزا داراست
تا شب میشه مریمو آشنا ندیده
توو این زمان تموم واژه ها غریبه ان
تا غرق بشه پشتِ رودِ شب میونِ کوه
نگاه مادری که با شنا غریبس
مریمم کجایی؟ برا لباست
اندام آزاده قامتی ندارم
بیا مادر استقامتی ندارم
خوب و بد تویی بی تو قیامتی ندارم
وقتی که تو تبِ کَری ان همه
خواب وسط این قریه ان همه
مادر بعدِ زوزه های گرگا میگه
کدوم زوزه بویِ خون مریممه
مریمم گلِ ناب امیدم
اینجا صورتا همو به نقاب لو میدن
چشما دیدنو به خواب لو میدن
ماهیا همو به قلاب لو میدن
کل عمرِ تو صرف چی میشه میشد
سکون واست یه دردِ دیرینه میشد
لایِ درختا که به ارّه میگفتن تقدیر
حرکت تو پوزخندِ بی ریشگی شد
مریمم کجایی؟
خوب و بد تویی بی تو قیامتی ندارم
مریمم کجایی؟
جهان کوچیک و فانیه ننه
دست هات زندانیه ننه
دیوونه یِ این خرده نفسی ها
جانم اینجا جانیه ننه
توو غروب کبود جوونه ها
کدوم مرگو بدم به ثانیه ننه
توو فرسایش خِفَت سن
هوایِ گَردی توو نفرت شن
جهان قبل اینا خالیه ننه
زمینه بیماریه ننه
چشماتو بازِ رفتن بذار
جهان نگهبانیه ننه
زبونی که نگه قربان همون
سریه که قربانیه ننه
نبودم دنبالِ مصلحتم
من صدای اسلحتم ننه
جهان روزی بی کسیه
یه زخم بازِ بی بخیه
دلت گرمِ نونِ توو سفرت
جهان چه دندونه ننه
که وقتی سر میکِشی بهش
سمباده یِ زر میکشی بهش
حالا جر بده که ، کلِ جهان نونه ننه