آهنگ کی میدون (فت آریل) از مرژک و مسلک

ورس ۱ مسلک :

کی میدونه کی خوبه کی بد؟
کی میدونه تهه دل دیوونه چی هست؟
کی خبر از اینده داره؟
یه روز کرم پروانه میشه بیرونه پیلش
کی‌ میدونه زندگی خوبه یا مرگ؟
ادما ورقای تو دسته روزگارن
ثانیه ها جلو میره رو‌ی عادت ، شرایط اسونه یا سخت؟
دنیا چه شکلیه واسه یه کور مادرزاد؟ کی‌ میدونه؟
جای حقیقت نی روی کاغذ...
چرا تو کلیسا گناهارو فوته آبن؟
فرق حیوون و ادمو کی میدونه واقعا؟
شاید حیوونا از خدا میخوان خوی ادم نگیرن ،
کی میدونه؟ کی میدونه!
چرا همه واسه پول میدوان؟
چرا تورو از خودت هی دور‌ میکنن؟
چی به روسپی ها گذشت که روسپی شدن؟
تو‌ این تاریکی هیچی مثل روز نی روشن....
کی میدونه؟

همخوان ، آریل :

پس کو، خدایی که باورش داشتیم
در نیومد آخرش پشتم
هنوز نقابمو برنداشتم
با سوزن رو صورتم دوختم
خواب از جلو چشمام مث سایه رد شد رفت
کی میدونه شاید زنده ام ولی چند سالِ قبل مُردم
خدا یه بار هم شده دستتو بذار رو شونه هام خودت
چون غیرِ تو کسیو نمیشناسم که بتونه حالمو رو به راه کنه

ورس ۲ مرژاک :

من مثِ راهبی ام که از صومعه دورم و
یه دنیا سوال افتاده مثِ خوره به جونم
جواب معما چیه، پشتِ این معضلا کیه
نمیدونم شاید تاریکی همون روشنائیه
ما هر کدوم مسیرمون با همه جداست
ولی کی میدونه آخرش کجاست
اصلا شاید این زمین بزرگ و بی دَر و پیکر
فقط یه دکمه ی کوچیک‌رو پیراهن خداست
پَ کی میدونه حالِ اون که لَنگ نونِ شبه
سخته رو بزنه توی دنیایی که همه نردبونِ همن
گربه ببینه دیوارا بلنده با تمام وجود میکشه یه پنجه روی تنت
کی میدونه شاید ایران جهنمه
فقط اسمشو عوض کرد اینا نترسن
میگن نژاد پرست نیستن ولی میام عقب تر
میبینم توو این سال‌ها کم ما رو سیاه نکردن
کی میدونه حالِ هنرمندیو
که هنرش سوخت شد سر مجوز گرفتن
کی میدونه حالِ پدریو
که هنوز زندست و بچه هاش منتظر ارثن
راستی کی میدونه چقد گناهکاره
کشیشی که غصه ی کلیسا رو میخوره
خوشبحال آدمای بیخیال و بی مخ
کی میدونه اگه من نبودم کی اینا رو میگفت