آهنگ خودم از سجادی

هر کاری دلم میخواستو کردم من
هر کاری که میگفت درسته مغزم از
هیچکی هیچموقع دستوری نگرفتم
من خودم میگم که چی بشه ته قصم
خودم میدونم که چی خوبه چی بد
خودم از هر کسی خودمو میکوبه بیشتر
وقتی، داغونم حسابیو خرابه حالم
به جز خودم، با هیچکی میزون نمیشم
کتاب میخونم تا بفهمم که بیشتر نمیدونم
خیلی وقته سنگه هیشکیو به سینم نمیکوبم
موقعی شروع میشه همه زمین خوردنام که
گم بشم توو خودمو خودمو بی رقیب بدونم
سرم توو لاکمه، ندارم کاری به کسی
فقط پشیمونم برا همه پشیمونیام
نمیدونستم مُد شده بی مرام بودن
بد میشی بیشتر شه هرچی خوبیات
همه بدیارو میکنم با خندیدن رَد
دُشمنام با وجودِشون میکنن قَویترم
همیشه میترسیدم از اینکه تنها بشم یه روز
اما الان تنهایی همه رو حریفم من
بلد نیستم که یه گوشه دست به دعا بشینم
هرچیو بدونم مالِ خودمه دنبالِش میرم
شاید همیشه همه جا بخوام برنده باشم
اما از زمین خوردنِ بقیه خوشحال نمیشم نه

همیشه گوشِ پاهام بوده با دلم
نباختن از اولش قاطی پاتی بوده با گِلَم
یه کوه کاملم, حالا حالاها زودِ وا بدم
میمونم تا روزی که جون به گوشِ کوچه ها بدم
با صدام
همیشه گوشِ پاهام بوده با دلم
نباختن از اولش قاطی پاتی بوده با گِلَم
یه کوه کاملم, حالا حالاها زود وا بدم
میمونم تا روزی که جون به گوشِ کوچه ها بدم

همیشه برام شیرین بوده مزه تلخِ باخت
آدما با کاراشون میفتن یه دفعه از چشام
تا حالا, نشده جایی برم پایین باشه سَرَم
من یاد نگرفتم که از کسی معذرت بخوام
هیچموقع توی سَرَم خبری از رویای پوچ نیس
همه ی زندگیمو میکنم من خلاصه رو بیت
خودم تک و تنها توو اتاقم کارای بزرگ میکنم
فقط با یه دونه خودکار کوچیک
خودم, خودم به سوالام میدم جواب
به هیچکی ندارم نیاز همه جا میرم تنها
من به هیچ کسی غیر از خودم قولی نمیدیم
همراه نمیشم با زندگیو میجنگم باش
بدون که پای هدفم میکنم روزمو من شب
همیشه خودم تنهایی زخمامو دوختمو بستم
نه جلوییا مهمن نه عقبیا برام
مهم اونایین که کنارم بودنو هستن
میدونی قبول نمیکنم بخوام یه جا بشینم
ناله کنم بگم حقه منو چرا نمیدن
میرمو میرسم به رویاهامو تهِشم میخوام
پُشتِ میکروفونو لای همین شعرا بمیرم
میرسم به هرچی که توی فکر و خیالمه
حتی اگه فرصتی پیش نیاد خودم میسازمش
من فقط میخوام هرجایی که میرم احترام ببینم
نداره برام معروفیت زیاد ارزش

همیشه گوشِ پاهام بوده با دلم
نباختن از اولش قاطی پاتی بوده با گِلَم
یه کوه کاملم, حالا حالاها زودِ وا بدم
میمونم تا روزی که جون به گوشِ کوچه ها بدم
با صدام
همیشه گوشِ پاهام بوده با دلم
نباختن از اولش قاطی پاتی بوده با گِلَم
یه کوه کاملم, حالا حالاها زود وا بدم
میمونم تا روزی که جون به گوشِ کوچه ها بدم