(مهراد هیدن) دم صبح باد سرد تن, پوستو کرد سفید ته شب ابر و برف روی مهتابو کشید تا که نور از راه رسید رنگ برگارو کشید گفتم باد سرد بیا هروقت نوبتم رسید
منفی زیاده دورم ریخته بدبینن اینا چه بی ریخته چقد زشت شدی بس که تسلیمی رفتی بیرون انگاری ترخیص شدی ترس دور میشه انگار چشم گذاشتم سنگ بود جلوم روش ریلو ساختم بیشتر همیشه این ذهنو داشتم یک بودم جلوش صدتا صفرو کاشتم چون کافی نیست ، چون کافی نیست من بینهایتو میخوام سر رام نیا الان
(سامان ویلسون) سطحی نیستم دوست دارم غرق شم تند برم بدون پیچ چوس کنم ردشم بهتر که میشم پیروز شدم با یکی کل دارم دیروزه خودم یا نمیرم سراغ کار یا تا دسته کوهو میرم بالا بعد تپه روز و شب شبو روز کل هفته کل ماه کل سال حمله حمله اونی که بروئه خوده موتوره یسری اگزوزن کارشون غرغره ترس ترمزه اونی برده که برا چیزی که میخواد تا ته گازو پُر کنه
(مهراد هیدن) فکر مغشوشه ارزون نفروشه برام الماسه زندگی هر روزش کوش چرا رفت چی شد کجاس دیگه جاش فکر آینده پتانسیل چون کافی نیست راضی نه ایندفعه جدی تره بازی نه اشیاق و احتیاط از هم جداست دانش کافی نیست عمل کجاست دم صبح باد سرد تن و پوست و کرد سفید بی روح بدنم ته شب ابر و برف روی مهتابو کشید تا که نور از راه رسید انگار خورشید حرفامو شنید
(سامان ویلسون) تو راه انقدر خوش میگذره که میرسم باحال نی استراحت تو لیست کارام نی نقطه ی شروع یه روزی بوده مقصدم واینمیستم فعلاً پره مخزنم صاف گردنم سر بالا رو به جلو مستقیم جهت تا زندم راضی نمیشم هیچوقت درخواستم یک کلمست..بیشتر
(مهراد هیدن) چون کافی نیست ، چون کافی نیست بینهایتو میخوام سر رام نیا الان