آهنگ پیدات کردم علیبی از علی اوج

من گُم کردم خودمو
چون تو رو پیدا کردم
بدون تو
وجود ندارم
تویی دَوای دردم
زندگی آبی شد
عشق عالی شد
لقک گرم بازی شد
حرکاتش عادی شد
هدف از عشق مادی شد
چون آبی رنگ عادی شد
منطق و عشق قاطی شد
منطق از عشق شاکی شد
قرمز اومد بعدِ آبی
نفرت و درد بعدِ شادی
بدترین حسِ دنیا بود
هیپ هاپ واسم خدا بود
خدام واسه اونا شیطان بود
احساساتم پنهان بود
چون زندان یه احساس بود
ذهنم اسیرِ تکرار بود
قلبم میزد واسه نور
ذهنم میگفت اشکال بود
دنبالِ رو قلبم شدم

دوس نداشتم معطل کنم
میخواستم خودمو مطرح کنم
شهرت واسم کابوس شد
روح و جسمم داغون شد
غرور رنگِ بارون شد
خود خواهی یه قانون شد
یه قانون واسه آرامش
روحُ کردم آزادش
هنر از اینجا شروع شد
منطق عشقو فرو برد
توی قلب و بعدش
اون رسید به جایی که همه بش میگفتن ارزش
من گُم کردم خودمو
چون تو رو پیدا کردم
بدون تو
وجود ندارم
تویی دَوای دردم
اگه این یه خوابه
نمیخوام بیدار شم،نمیخوام بیدار شم
به جایِ اینکه مشکلات همدیگه رو حل کنیم
فقط میخوایم جنگ کنیم و همدیگه رو طنز کنیم
همدیگه رو رنگ کنیم و راه همو تنگ کنیم
آخرش هم اغراق کنیم که همه جزو مردمیم
این تسویه حسابه یا رسم روزگاره
اینجا دریا نیست ولی کف آسفالت کوسه داره
ما فکرامون عجیبه،حسامون غریبه
جامعه مریضه،نقابش فریبه
خسته از خودم از سرنوشتم
شاید فرشته ها با دست خط بد نوشتن
چرا،لب هامون دوخته به هم
قلبامون دوخته به غم
فکرامون دوخته به جنگ
احساس دوخته به ترس
اینجا سرزمین وحشیِ منه
پشتِ روح و پروازِ پدیده کمه
پشتِ این میله ها خاک گرفته ایده هام
غرورم زیرِ پا،همه چی تیره باز
من گُم کردم خودمو
چون تو رو پیدا کردم
بدون تو
وجود ندارم
تویی دَوای دردم
اگه این یه خوابه
نمیخوام بیدار شم،نمیخوام بیدار شم
نمیخوام بیدار شم