من بامدادم شهروندی با اندام و هوشی متوسط نسبم با یک حلقه به آوارگان کابُل می پیوندد نام کوچکم عربیست
من یاسرم اسممو گذاشتی بینام اونکه حرفش دو تا نشد گفت بسم الله وطنم ایران میخوام، توو یه جمله اعتراف کنم اگه چیز خوبی شنیدی تو دربارم همه یه مشت دروغه منم قد همتون خیانتکارم امروز میشکافمت مو به مو مثل آیینه وایسادم روبه روت خودم، دفاعی ندارم امضا میکنم ولی هر جاش که خواستی تو بگو بگو بگو خیانت کردم به هرکی هر جا که میومد دستم پی نور تووی جنگلِ تاریک هی رفتم و شد سیاه تر قلبم بگو اگه میگی سنگه دماوند اگه وضوی خون به جنگه برا من اگه پاشیدم رو خودم رنگه جماعت به پاکیه قلبم خیانت کردم من مسیح و صلیب کشیدم تا عشق ببینه جنون الکیه من تاریخو با خون نوشتم تا ثابت کنم خدا کدوم طرفیه من با خونسردی کردم شرفم و با پول تعویض بعد نشستم جا اوس کریم و به آبروی زهره خیانت کردم مگه من کیم اصلا خوده من چیم چرا حق ندارم تو کوچه داد بزنم ولی میشه سگمو تو خونه دار بزنم من آرد و به تومن خریدم من نون و به دلار فروختم من احتکارو تجارت کردم و به مردم گشنه خیانت کردم وقتی با پولی که از تو میکندم اربابه همه ام از تهران تا لندن یه دلیل بگو باید برگردم وقتی به همتون خیانت کردم پس اگه دیدی توی مفت بر هی پولدار شدی بجا منه مخترع خودت ساختی یه گشنه ی بی شرف که گوشواره بکشه از گوش دخترت
مگه میشه خودم ابری نباشم چشماتو پُر بارون بخوامش ازت بر شانه ی من کبوتریست که از دهان تو آب میخورد بگو قصمو تغییر میدم و سفت وایسا پاش تا دنیا بپاشه از هم شاملو: بر شانه من کبوتریست که گلوی مرا تازه میکند قول بده که خودتو پیداش کنی و چشماتو ببندی آروم بشی بغلش برشانه من کبوتریست با وقار و خوب پای این طنابه آزادی صد دفعه بمیر تا آروم بگیرن همه که با من از روشنی سخن می گوید
من هیچوقت قلبم همرام نیومد هیچموقع قد حرفام نبودم سر به راه نشدم بهم نمیرفت هرچی که به زبونه ارباب میومد پس اگه دیدی دهِ شب بچت رفت بیرون و سیاه مست برگشت اگه بیشتر از من کسی حق حرف زد اون شب به همتون خیانت کردم
اگه تتو روی جای کارد میره و رفتارام واسه همه غیر عادیه اگه پیج مسی پرِ فحشه فارسیه به هویت ایرانی خیانت کردم من عمرمو سجده رفتم هفتاد طواف به کعبه گشتم ولی پاک نشده برق از رو لبم آخه چهل صیغه به زنم خیانت کردم پس نگو اون که ماشینو سوار ندیده چطور سه تا پابند الماس خریده چون هیچ جای قانون نیست حکمش چیه اون که همیشه با مرد زندار پریده گفت وقتی ندیدم توو دستاته حلقت پر شد از شک و حسادت قلبم آره تو واسه من رویامو ساختی ولی من باز بهت خیانت کردم خب شهوت و حسادت هرجا به هم خورد شهرو کثافت برداشت سی بار گرفتی کاپه انو بسه اه، دست از رقابت بردار منم یه ایرانیه لجبازم همشهری منطقی بوده یا نه، به هر ترتیب من به همتون خیانت کردم چون تو به هممون خیانت کردی
مگه میشه خودم ابری نباشم چشماتو پر بارون بخوامش ازت نازنین جامه ی خوبت را بپوش بگو قصمو تغییر میدم و سفت وایسا پاش تا دنیا بپاشه از هم عشق مارا دوست میدارد قول بده که خودتو پیداش کنی و چشماتو ببندی آروم بشی بغلش من زنده ام فریاد من بی جواب نیست پای این طنابه آزادی صد دفعه بمیر تا آروم بگیرن همه قلب خوب تو جواب فریاد من است
اگه همیشه نا امیدم به هرکی میاد سریع جامو میدم اگه تووی قطارم و نشستم فقط به هرکی وایساده خیانت کردم اگه نداری هنوزم اعتماد به من