تو آیینه نگاه میکنم میبینم عوض شدم چند تا خط اضافه شده چند تا موی سفید ولی اون لایه رو که پس میزنم میبینم هنوز همونم هنوز قلبم سر جاشه
هنوز قلبم سر جاشه و هنوز همون کارارو میکنم هنوز همون چیزا رو میخوام هنوز اونایی که دوسشون دارم هستن و هنوز همینجوری دوستشون دارم
یکم دور و برم شلوغ تر شده کسایی که دوسشون دارم بیشتر کسایی اضافی بودنم نیستن
دوست دارم منو ببینن یکم پای حرف من بشینن، بگم شاید بعدش باهام همدرد بشن و از درد من بگیرن
شاید هر لحظه من بمیرم بدون فرصت رو از دستش من نمیدم تا که اثر غزلم روی مغز هم نسلام و روی هر نسل بعد ببینم
میخوام یک باشم هنوز هیچم میخوام مستقیم برم همش سر پیچم یادم میره قولام بس که گیجم ولی از یادم نمیره من رگ و ریشم و فراری شم یه گوشه ای رها میشم توی غار خودم مینویسم تنهایی شب مو و ریشم مثل دراویشن بگو کیمیاگر کلمه ها طلا میشن
چرا همش میخوایم موندگار باشیم اینجا مهمونی میخوایم خونه دار باشیم همه یه روز لخت اومدیم دنیا و یه روزم لخت میریم کوله بار واس چی؟ اسیر روزگار واس چی آزادامون پای چوبه دار باشیم یه عمر فقط گناه دروغ و دزدی و حالا بیا یه ماه روزه دار باشیم
پول به خدا بد نی ولی بده وقتی بدیش به همه چی ترجیح کس محتاج خرجی نباشه و توام نزار کس رو در جیب
همه میایم و میریم پاک میشه همه چیا که دیدیم جهنمیم واسه سیبا که چیدیم قایم پشت ریا و گیریم یه آجر تو دیوار اون زیریم تو قایق بی پارو میریم چه میخوابی تو ویلا و سیری چه بی مالی بی خواب رو گلیم
چه بمیری یه بیمار تو پیری یا چه یه نوزاده شیرخواره، میری میری باز آخرش بی راهه میری دور از اسرار توی این راه شیری
بدون فقط الانو داری باس با دنیا جنگید تنهایی گاهی هر چی شد بگو سواری پایی نقش تو دلت نزاریش جایی
چرا همش میخوایم موندگار باشیم اینجا مهمونی میخوایم خونه دار باشیم همه یه روز لخت اومدیم دنیا و یه روزم لخت میریم کوله بار واس چی؟ اسیر روزگار واس چی آزادامون پای چوبه دار باشیم یه عمر فقط گناه دروغ و دزدی و حالا بیا یه ماه روزه دار باشیم
پول به خدا بد نی ولی بده وقتی بدیش به همه چی ترجیح کس محتاج خرجی نباشه و توام نزار کس رو در جیب