هوس بوی شمال و نمِ بارون کردی که سحر خروس بخونه وسطِ جنگل سبز پایه میخوای پاشو بیا تو شومینه پُر هیزم و آلاچیق که بالا شیم بخندیم تا خودِ صبح و از اون بچه باحالا شیم پایه میخوای پاشو بیا
بیا ، بازم اون روزا رو بیار تنگه دلم آخه زیاد ، بیا بزنیم تو دل جنگل من بمیرم واسه خندت بی تو این آدما کَندن از من
بیا ، بازم اون روزا رو بیار تنگه دلم آخه زیاد ، بیا بزنیم تو دل جنگل من بمیرم واسه خندت بی تو این آدما کَندن از من
بیا ، بازم اون روزا رو بیار تنگه دلم آخه زیاد ، بیا بزنیم تو دل جنگل من بمیرم واسه خندت بی تو این آدما کَندن از من
من لقمه میکنم خاطراتو با بغضِ تو گلوم هضم نمیشه از کوچه ی تنگِ دلم جز تو کسی رد نمیشه بیا بازم مثلِ سابق بشینیم تا کَله ی صبح من و آهنگِ قدیمی کنارِ خنده ی تو
بیا ، بازم اون روزا رو بیار تنگه دلم آخه زیاد ، بیا بزنیم تو دل جنگل من بمیرم واسه خندت بی تو این آدما کَندن از من
بیا ، بازم اون روزا رو بیار تنگه دلم آخه زیاد ، بیا بزنیم تو دل جنگل من بمیرم واسه خندت بی تو این آدما کَندن از من
آی صنم جان ، آفتاب به سرِ چنار ناربندونه عاشق به میان کوچه سرگردونه گویند همه که عاشقی ، آسونه این عاشقیه که دردِ بی درمونه