آهنگ هالیوود از اپیکور

بچه بودی میخواستی زود تو رشد کنی
نمیدونستی یه روز میگی چه زود بزرگ شدی
میخواستی زور نشنوی ولی نفهمیدی یه روز میاد باید گردن رو با پول کلفت کنی
اینجا پول میدن روز رو میخرن که
شب بری تو جا بعد دود رو میدن دستت
ببین دختره اونقدرهم بد نی
میخواد خوب زندگی کنه که پول رو میپرسته
همه بنده ی مارک بُلیز
داداش برو تو این دنیا جا پارک تو نیست
جایی که دیگه شده بانک تروریست
کاری از تو ساخته نیست بده فاک به پلیس
اینجا یه سری با گل خو میگیرن
یه سری هم خودشون رو پر رو می بینن
مردمت انقدر خالی و پوچن که از سریال جم تی وی الگو میگیرن اه ..
اینجا مد شده درون پاشی ، سریع میخورنت حتی اگه حروم باشی
دیگه یادت نی از اون داشی ، مگه نمیدونی تش باید از اون باشی
زندگی رولِ بچه ، باس بشی متوجه
اونا چِت بازی که با رولِ خدا شده نعشه
روز خواب شب لش ته کشیده جنبه اش
خیلی وقته تن مده روح کاملا پشم
اونایی که فقط امروز رو میبینن فکر میکنن تو چشمت کوره
نمیفهمن فقط درکشون به دور و ور خودشونه و تو فکرت دوره
میدونم خسته ای ولی باور نکن هیچ وقت ببازی
میخوام همین الان پاشی ، بازم همه چیو از نو بسازی
هیچ وقت نگو سردرگمم بگو نمیذارم حرفاشونو تو مغزم کنن
تو همونی که تَش دید هرچی دویید زخم خورده ولی اینو بدون هر مردی که زخمیه تا وقتی امید هست برده
حاکم پوله نه ؟ بَرده
هوای دلمم بد سرده
هر وقت تنها میشم یکی در گوشم زمزمه میکنه که مرگ حقه
میگه یه زمانی خوب حالیت بود
حالا پُرِ تاثیر روت هالیوود
الان الگوش جَک اَس ه اونی که عاشق اسطوره های فوتبالی بود
خدا زد در گوشم که نپره هوشم
گفت دنیا شیشه است من ضربدر روشم
تو این آدم ها من خودمو گم کردم
بین این همه جو زده کوشم
نگا میکنم به تهران از دور
دیگه ضعیفه چشمام بدجور
من با گذشتَم دست به یقه شدم
تا بتونم خاطرات رو بندازم دور اه
اصل تو وصله به ریشه است
اون که سیاسی میخونه همش حرفه کلیشه است
بیخیال اینا زوم شو رو هدف که واسه رسیدن به نشونه مرگه بدی شصت
اگه مخت شده تیلیت فکر فرداست
اگه خون تو رگات عین چی میکشه فریاد
اگه لشی مثل من و هر روز مستی بازم بگو خدا پشتمه ، بذار شیرین بشه درد هات
هیچ وقت نگو سردرگمم بگو نمیذارم حرفاشونو تو مغزم کنن
تو همونی که تَش دید هرچی دویید زخم خورده ولی اینو بدون هر مردی که زخمیه تا وقتی امید هست بُرده