آهنگ بوی خوب گندم از داریوش

اهل طاعونی ی این قبیله ی مشرقی ام
تویی این مسافر شیشه یی شهر فرنگ
پوستم از جنس شب ‚ پوست تو از مخمل سرخ
رختم از تاوله تن پوش تو از پوست پلنگ
بوی گندم مال من هر چی که دارم مال تو
یه وجب خاک مال من هرچی میکارم مال تو
تو به فکر جنگل آهن و آسمون خراش
من به فکر یه اتاق اندازه ی تو واسه خواب
تن من خاک منه ساقه ی گندم تن تو
تن ما تشنه ترین تشنه ی یک قطره ی آب
بوی گندم مال من هر چی که دارم مال تو
یه وجب خاک مال من هرچی میکارم مال تو
شهر تو شهر قشنگ
آدمهاش ترمه قبا
شهر من شهر دعا
همه گنبداش طلا
تن تو مثل تبر
تن من ریشه ی سخت
تپش عکس یه قلب
مونده اما رو درخت
بوی گندم مال من هر چی که دارم مال تو
یه وجب خاک مال من هرچی میکارم مال تو
نباید مرثیه گو باشم واسه خاک تنم
تو آخه مسافری خون رگ این جا منم
تن من دوست نداره زخمی ی دست تو بشه
حالا با هر کی که هست هر کی که نیست داد میزنم
بوی گندم مال من هر چی که دارم مال من
یه وجب خاک مال من هرچی میکارم مال من