آهنگ اهله نا اهلی از شایع

شدم اهله نا اهلی
وقتی به اراده بی ظرفیتم
دودِ تو دست بچه ها چسبید
دادمش توو یادمه
دیدم عه دوس دارمش
دوزاریم همونجا افتاد
دیگه این صاحب هرچی پول خورد دارمه
فازشو داشتیم بزرگ شدیم
اگه این گه و هی بدیم تو فوت کنیم
الکی الکی سیگاری شدم
من اصن به این حرفا نمیخورد گروه خونیم
یه نخ شد دو نخ دو نخ شد پاکت
شدم اون که سیگار همیشه لا انگشتاش هَ
از صبح تو خیابونا وقت کشت تا شب
دید همه دوستای ناباب دوستاشن
همونجا تموم شد
دیگه هرچی روم نمیشد روم شد
هر چی بغض بود تو گلوی مامان خش و خلط گلوم شد
شدم پاکاره بی ننه بابا ها
پاتوق میکردیم دم کانالا تَهِ راه چالا
غلافیشون زیر سطل آشغالا و
گلُ کشیدمو پام شد لا نعشه بازا وا
ترک خوردم حاجی
گفتم اصن مردم حاجی
اَ فرداش هر چی گل کشیدم
ده برابرش تو دلم گل پلاسید
هر روز اخلاقم عَن تر اَ قبل
مورچه داد میکشید میرفتم عقب
لب و لوچه خشک و یه مَن کف دهنم
خودم فوتی یه صف نعش بغلم
حالم خوب نبود
هیچی جز فیله گلامون تو جوب نبود
هی دادم تو نگه داشتم سوخت گلوم
چن ماه گذشت تو تنم گوشت نموند
من مونده بودمو فسی
دیگه منو نمیشناخت تو خونه کسی
مامان دیگه هر روزچشم کاسه خونِ ، چزید
بابام فهمید همه سرش شد موس سفید

تو دنیام گم شدم
اتاقم تاریکه
هی سرد و سرد تر شدم
تنها تو کوچه های
حالم خوب نیستش

سگ نگاه نمیکرد منو
یقه همه تیشرتام سفیدک زدو
لنگ چس تومن بودم
اما فقط شنیدم از رفیقام نهُ
وام گرفتم به زور از یجا
اون باختمو شدم بدهکار ترو
خودم رو گره هام یه گره باز زدو
بستم رو خودم تو اتاق درو
فقط مث مرد گریه میکردم
دیدم دنبال ادامه تو پیکا میگردم
تو اتاق خوم گم میشدمو صبح رو تخت خودمو پیدا میکردم
هیچی معنی نداشت برام
اما هنو مامان غذا میذاشت برام
وقتی آبجی می امد میگفت داداش سلام
عشقم یه هاله سرخ بود چشاش تمام
چرا نمی کشتنم
این زیاده روی آ چرا نمی مردم من
پیش هر دکتری بگی بردنم
اما باز من یه جوری گه زدم
یه مدت بودم روزامو با این
نسخه های روانی و قرصای آبی
یه ذره خوش بودم دوباره گاهی
تا دوباره افتادم تو دوباره کاری
ده برار از قبل بد تر
به هر آتو آشغالی دستم دست زد
ضد افسردگی افسردم کرد
فکرم از فکرم در رفت
لعنت به این الکل تلخ
توف به پودر سفید و سرگل سبز
میگن همه چیو باید تجربه کنی
همه چیو نباید تجربه کرد

تو دنیام گم شدم
اتاقم تاریکه
هی سرد و سرد تر شدم
تنها تو کوچه های
حالم خوب نیست هی