اگه تنهایی، قاب عکس قلبت بود بودی هرجایی، توی سینه دردش موند توو این سرپایینی، حس میکنی فردایی نیست صبح ها تب داری، دیره نیمه شب پا میشی آسمون من هم ستاره ی تو راهو نشونم میده نمیشه تو نه دوری بکنی از من آره این رو دنیا فهمیده
نور راه من نیمه شب ها توو جاده ها نیاز ندارم من به ماه هرچی دارم و میذارمپای اون خنده های زیبای توی زیبا
اگه تنهایی، قاب عکس قلبت بود بودی هرجایی، توی سینه دردش موند توو این سرپایینی، حس میکنی فردایی نیست صبح ها تب داری، دیره نیمه شب پا میشی آسمون من هم ستاره ی تو راهو نشونم میده نمیشه تو نه دوری بکنی از من آره این رو دنیا فهمیده