دو فصلِ که باهم نفس میکشیم دو فصل از یه قرنی که میشناسمت چه روزها و شبایی که باهم گذشت چه حرفا که گفتی و گفتم بهت دوفصلِ که توزندگیه همیم سرم گرمه گرمایِ شونت شده همون عشقی که باورش سخت بود حالا واسه موندن بهونت شده
دلیلی واسه عشق قائل نباش به دنیای بی عشق مایل نباش همین جوری خوبه ادامه بده ازم حتی یه لحظه غافل نباش دلیلی واسه عشق قائل نباش به دنیای بی عشق مایل نباش همین جوری خوبه ادامه بده ازم حتی یه لحظه غافل نباش
تو دنیایی که هیچکی با هیچکی نیس من و تو شبیه یه افسانه ایم به اندازه زیبا شده قصمون که باید اونو واسه دنیا بگیم به من تکیه کن من دماوندتم تومیخندیو مات لبخندتم کنار تو هر فصلی که میگذره میفهمم جهان با تو زیباترِ زیباترِ زیباترِ زیباترِ زیباترِ
دلیلی واسه عشق قائل نباش به دنیای بی عشق مایل نباش همین جوری خوبه ادامه بده ازم حتی یه لحظه غافل نباش دلیلی واسه عشق قائل نباش به دنیای بی عشق مایل نباش همین جوری خوبه ادامه بده ازم حتی یه لحظه غافل نباش ازم حتی یه لحظه غافل نباش