آهنگ تهران از بابک جهانبخش

از حرف مردم رد شدم
تا این شروع ما بشه

تا مشرق از حسم به تو
رنگ طلوع ماه بشه

اینجا برای دیدنت دل بی قراری میکنه
تهران برای خنده هات لحظه شماری میکنه

یادت بمونه خوبه من مفهوم دنیای منی
شاید نمیدونی ولی تعبیر رویای منی

عشقت گلستانِ منه با فکرتم گل میکنم
دنیا بد آهنگی کنه با تو تحمل میکنم

با فرض عاشق بودنت من از خودم دل میبرم
هربار که میبینیم تورو از خودمم عاشق ترم

رو جاده ی احساس من نبض قدمهاتو ببین
قلبم هیاهو میکنه عاشق شدم با تو ببین

اینجا رو با تصویر تو غرق شقایق میکنم
شهرم به عشقت روشنه ، تهرانو عاشق میکنم

یادت بمونه خوبه من مفهوم دنیای منی
شاید نمیدونی ولی تعبیر رویای منی

عشقت گلستانِ منه با فکرتم گل میکنم
دنیا بد آهنگی کنه با تو تحمل میکنم

با فرض عاشق بودنت من از خودم دل میبرم
هربار که میبینیم تورو از خودمم عاشق ترم