توی این هوای سرد گرمی دستات برام آرامشِ کاش بمونی یاد من لحن دستوری نداره خواهشِ تو بمون تا من ازت تصویرذهنیمو یه نقاشی کنم جمله بندیامو کامل کنم حرفامو بگم خودمو خالی کنم آخه نمی دونی چطور چشمام تورو دیدن دلم ریختش یهو قلبم مدام میگفت بهم نیست مثل تو انگار یه جوری زندگیم گیره به تو، گیره به تو
بیا و مرهم زخمام شو توی این روزای سخت امید فردام شو صافِ آسمونم ابریش کن دنیای سفید و سیاهمو رنگیش کن
بیا و مرهم زخمام شو توی این روزای سخت امید فردام شو صافِ آسمونم ابری کن دنیای سفید و سیاهمو رنگیش کن
می دونم حسم به تو عوض نمیشه مثل تو هیشکی منو بلد نمیشه لازمه بهت بگم یه بار دیگه ام من برات تا آخرش ادامه میدم تو رویاهام یه تصویر از دوتامونه پای هم پیر شدیم وصله به من جونت جز تو با هیچکسی اینو نمی خوام چون بهم هیچکسی این حسو نمی داد
بیا و مرهم زخمام شو توی این روزای سخت امید فردام شو صافِ آسمونم ابریش کن دنیای سفید و سیاهمو رنگیش کن
بیا و مرهم زخمام شو توی این روزای سخت امید فردام شو صافِ آسمونم ابریش کن دنیای سفید و سیاهمو رنگیش کن