آهنگ بغض از شایان فرهادی

نگاه کن بعد تو از آدمای شهر که حتی از خودم بیزارم
نه بغض میکنم نه آه میکشم چند سال پاییزم ، میبارم

چشماتو وا کن شاید اشکای منو دیدی
پر بغض بودم وقتی به حرفام میخندیدی
پر بغض بودم وقتی که آخر دنیام بود
من لب پرتگاه و تو اما میرقصیدی
چشماتو وا کن ببین چشمای تو دنیا بود
دنیامو از دست دادم ای کاش میفهمیدی
ما راهمون از هم چقدر جدا بود انگار
من عاشق دریا و تو از آب میترسیدی

نگاه کن بعد تو تنهام نمیزاره
این عکس بی روحی که روی دیواره
میسوزم اما شمعارو روشن کن
این آخرین شام و این آخرین دیداره

چشماتو وا کن شاید اشکای منو دیدی
پر بغض بودم وقتی به حرفام میخندیدی
پر بغض بودم وقتی که آخر دنیام بود
من لب پرتگاه و تو اما میرقصیدی
چشماتو وا کن ببین چشمای تو دنیا بود
دنیامو از دست دادم ای کاش میفهمیدی
ما راهمون از هم چقدر جدا بود انگار
من عاشق دریا و تو از آب میترسیدی