آهنگ مغز در رفته از امیر تتلو

آقا نادر میگیریم؟اُکیه؟
خب ، اینو دیگه همه میدونن یعنی اونایی که نمیدونن هم بدونن ، که این کار همه ی زندگیه منه ، به همین کار قسم هیچکدوم از حرفای این تو دروغ نی ، زبون بعضی وقتا دروغ میگه ، امّا این حرفه دله فکر میکنی که پیرم ، مگه توقع داری تو ازم تا کِی ؟
ولی میدونی که شیرم ، که حتی پیرِشم خطرناکه
آره راست میگی خستم ، ولی یه آدمه خسته که هدف داره
دسته خالی جلو میره تنها ، به عشق هر کی که طرفداره
من مالِ دو سالِ بعدم ، بیخود از تو توقع داره قلبم
میدونم نمیتونی بفهمی چند تا پیرهن بیشتر از تو پاره کردم
رُفَقا همه دچار دردن از نظام آباد بگیر تا شمال لندن
ولی ما مال اون دوره ایم که موزیکا تهرانو مچاله کردن آره منم یه مغز در رفته که پولاشو هدر کرده برگشته
یه نابغه ی در به در خسته زبونش تلخ ولی قلبش برعکسه
آره منم یه مغز در رفته که پولاشو هدر کرده برگشته
یه نابغه ی در به در خسته زبونش تلخ ولی قلبش برعکسه من اصلاً شاد نیستم ، حرفایی که میشنوی راجعبم راست نیستن
همه زندگیم رو هوا کارام ریسکن ، ولی ، باز به زور رو پام وایمیسم
یه پدر ندار و مادر رویایی ، آخرشم نفهمیدیم ما برا کجاییم
توی این سن آخر دنیاییم ، ولی توی این سنف بدون ما همه خداییم
فکر نکن از اون پزای تو داریم ، نرفتیم بالا ما رو دوزار کوکائین
و درجا نزدیم و زیر چرتای خماری و دورمون بالا اومدن دزدای شماری
هی فحش میدم خودمو هی یه تصمیم هربار که شل میگیرم حتی یه تصویربردار
توهم میزنه که تاثیر از کاره اونه چون گرفته یه تصویر از ما
به اون یکیم که یاد دادم هرچی کم داشت ، از هرکی دلش میخواست هرچی برداشت
جنگیدم پاش ، خندیدم باش ، با اون که میدونستم هیچی تهش نی حرفاش
شده از این وضع و از ر پ سیر چِشَم ، موزیک عشقمه درگیرشم
وقتی قورباغه ها هفت تیر کِشَن ، حق بده اِنقد پیر بشم
فکر نکن که دست میکشم ، من ادامه میدم حتی اگه دستگیر بشم
شروع کاریمو از چیش بگم ؟ از شیفت صبح یا از شیفت شب ؟
همه تو فکر پارتی کردن ، من فکر به رپ و راک می کردم
هیچ منّتی نیست دوسِتون داشتم که هی مینوشتم و پاک میکردم
منو درک کن و یکم حرفو بفهم ، زحمت شب و روز و دستمزد کم
ولی اینو میدونن کُلِّ شهر ، میشه خیلی ها از بغلم گنده شن آره منم یه مغز در رفته که پولاشو هدر کرده برگشته
یه نابغه ی در به در خسته زبونش تلخ ولی قلبش برعکسه
آره منم یه مغز در رفته که پولاشو هدر کرده برگشته
یه نابغه ی در به در خسته زبونش تلخ ولی قلبش برعکسه هرکی به ما رسید سریع خواست حال کنه زود و ، زدن و دزدیدن آلبوممونو ، ولی ، نمیخورن هیچ موقع به فاکتورمونو ، با دست خالی دادیم به ف×ک دورمونو
یادمون رفته پاک خودمونو ، گند میزنیم و هیچکی نی پاک کنه اونو
راهمون اِنقَده دور بوده اِنقَده خسته انگار ، رسوندیم به نوک آلپ خودمونو
هر کدوم از خاطره هام یه قصن ، رو آنتن اسمم ، سانسوره و روزام طلسمن
ضربه زدن همه ی رُفَقا به اسمم ، به حِسَم ، تو هر برنامه بعدم بام یه قسمت
نه کسی خماریتو دید نه کسی نعشه دیدت ، ولی باز میخوای بری یجا که نشه دیدت
گوشات از همه جوابِ نه شنیده ، چشات دیگه هرچی که تهشه دیده
هی داد زدی ، هیچکی نَشِنیده ، روزا میگذرن میاد یه روزه لشه دیگه
بسه دیگه ، حقتو پس بگیرش ، آره حقتو پس بگیرش آره منم یه مغز در رفته که پولاشو هدر کرده برگشته
یه نابغه ی در به در خسته زبونش تلخ ولی قلبش برعکسه
آره منم یه مغز در رفته که پولاشو هدر کرده برگشته
یه نابغه ی در به در خسته زبونش تلخ ولی قلبش برعکسه