آهنگ تا آخر ساسان از امیر خلوت

اینجا همه چی داغون و رو هواست حاجی
حتی نداری یه دقیقه تووی خونت آزادی
برا هیچ احدی مهم نی که حق با کیه
همیشه فقط دنبال سود از داستانیم
پیدا نمیشه توو دلا دیگه معرفت نه
انقد چوب لا چرخت میکنن سخت شه حرکت
حسودای دورورت برا زمین زدنت
آمادن همیشه یه گوشه دست به نقدن
اینجا معنی نمیده تیم بودن
آدما سر دوزار همو میفروشن
صد تا رنگ عوض میکنن تا بزنی پلک
نمیشه رُشون حساب کرد هیچ جوره
برا هیچ کاری هوا همو نداریم ما
یه جورایی معنی نمیده تلاش اینجا
همینیمو هر روز اخباره بدتر از روز قبل
از یه وری میشه سراریز باز
ببین هممون یه پا افسرده ایم
پشت همو خالی میکنیم توو هر مشکلی
انگار قسمت ماها موندنه تا وقتی
دونه به دونمون پَژمرده شیم

چرا هر راهی رو میری تش بن بسته
خب ولی کم نمیاره بس گندس دل
هر بار زمین میخورم پا میشم هار تر
این تازه اولشه وامیستم تا آخر

چرا هر راهی رو میری تش بن بسته
خب ولی کم نمیاره بس گندس دل
هر بار زمین میخورم پا میشم هار تر
این تازه اولشه وامیستم تا آخر

ببین اینو بمونه یادت
غریبه ها که جای خود آشنا هم دیدی
زبون بگو بمونه ساکت
آدما کاری میکنن که بشی بنده ی رازت
ندارن چشم دیدن خنده ی نازت
افتاده روی جوونیمون خط و خش
میکنم توو بیست سالگی پیری رو تجربش
این روزا نفس هامون اَ تو سینه به زور در میاد
انگاری گرفته همه جای شهرو گند
آره همینه اوضا اینجا همینم می مونه
انگار قرار خوب نشه حالمون دیگه
انقد هر روز میمینیم اینجا یه مشکل جدید
که اصلا یه وقتایی خودمونو یادمون میره
کرد بهمون هرچی همسایه بود پشت
نمی ارزه درس خوندن و سوادمون مُفت
باید بزنیم قید هرچی فردای خوبو
چون اینجا هر روز یه جور میزنه شرایطو
چیزی نمیشه گفت فقط باید تاسف گفت
حال دلامون خیلی وقته که واقعا شده بد
همه دروغنو هیشکی سر حرفش نمی مونه
جمع شدن یه مُش نامرد دوره هم، اَه