آهنگ گرگ ۲ امیر تتلو از سهراب ام جی

تا گنده میشی فاز پهلوونی نیا
گرگو از هر طرف بخونی گرگه
همین صداقتشه که جذابش میکنه
حواستون به گرگِ دو باشه

منو از چی میترسونی ، از روزِ بزرگ
از چی؟ از شب سیاهی
هه ، منم زوزه ی گرگ
منو از چی میترسونی
از خون ، از گره

من گرگ شدم ، که مار از خونه ام بره
منو از چی میترسونی؟ از جنگِ تن به تن
من یک به هزار جنگیدم ، بیا چنگ بزن به من
ناخناتو تیز کن ، بکِش رو تنم جون بگیری
انقده لاشه خوردی ، که خویِ حیوون بگیری

روز گوسفندو جِر میده ، خرناسو شب میکِشه
آخر سر تیکه تیکه شد ، حق الناس و هفت تیر کشه
خواهرت با یکی هست ، شبا رو تا دیر پیششه
دخترت یواشکی ، توو دفترش کی* میکِشه

تا گنده میشی فازِ پهلوونی میاد
ولی بچه بودی میخوردی دِر کو* زیاد
آره قدیما فاز برعکس بود
لااقل حرفات یه کم طعمِ خوبی میداد
تا تحویلت گرفتیم یابو برت داشت
بود قدمِ ما رو سرت جاش
ولی قبلنو یادت نی انگار آخ
یه سری آدما لال بودن ای کاش

نبَر صداتو بالا برام
لاتی پُر نشه فاز عوض کن
که منم از اون کانال درام
ایزی ایزی ، تامام تامام هه

ببین سگ باشی با هار تر هام
کول بمونی جزو باحال ترام
ببین من به موقعش ع*م
چون عینِ تو نذاشته بابام برام

دو روز شاد و ده روز استرس
باشگاه بودم ولی هنوز فسِ فس
از رو عکس و پیج میپسندم
تشخیص میدم اَ رو اس ام اس
نیمدم رو بهت زیاد

یارو تا سوال پیچ نشه توو نمیاد
تیغ میزنم بره چون همه دارن
به من ابرو نمیاد
گرگ مثِ شهرایِ بزرگ
پُر از لاشی و وحشیه تووم
وسطِ طوفان یه نوحم و
رومه انگار کلِ کشتیه زوم

وسطِ کوسه و خون
بغلم یکی خوابیده
که فقط انگار یه بوسه و کو*
فقط یه بوسه و کو*
به سیمِ آخر زدم
از همیشه کافر ترم
گذشته آب از سَرم

آدما دو تایی میرن و چند تایی میان
مشکلی نی هر چند تا که بیان
من همشونو تنهایی میگ*م
من همشونو تنهایی …

تَرک خوردم ، پوست انداختم
کوهِ صبر شدم
توو بدنم صد ها نفر مُردن
پُر قبر شدم

تا گنده میشی فازِ پهلوونی میاد
ولی بچه بودی میخوردی دِر کو* زیاد
آره قدیما فاز برعکس بود
لااقل حرفات یه کم طعمِ خوبی میداد

تا تحویلت گرفتیم یابو برت داشت
بود قدمِ ما رو سرت جاش
ولی قبلنو یادت نی انگار آخ
یه سری آدما لال بودن ای کاش


شهرِ ما ، ک* کش اگر داشت هوا بهتر بود
آدما دروغن ، برای اینکه عاشقت شن
بهشون دروغ بگو ، بهشون دروغ گو

ببین ، اونایی که روی باختِ من بستن
بگو بیان توو روم شاخ بشن رسماً
همه توو فکره شبیخون زدن
مثل روز روشنِ ولی قوی موندم

به خودم میگم ضعف نشون نده
وقتی خودیا هم قصدشون بده
همینا که روی تخت نشوندنت
یه روزی میتونن رو زمینِ سرد بکوبنت

اینجا خیلی وقتِ عقیده ها مُردن
فهمیدم همه دریده ها گرگن
نمیدونی طرف رفیقِ یا دشمن
نجیبِ یا مفتبر ، غنیه یا گشنه‌ست
نمیدونی اصن مریضِ یا عقده‌ست

اینجا حتی آبجی قهره تهمینه با رستم
فرق داره رنگِ زمینه با پشتم
گولِ عکسو نخور نشو شبیهِ ما لطفا
ببین ، منو از چی میترسونی
خُب از حرفِ مردم یا از زهره کَژدم

توو این شهری که در به در گُمن
منو با چی تهدید میکنی؟ هه با دندونِ تیز
با جیغی که مردونه نیست
یا با این مغزه مجنونِ ریزه‌ت

باید برم ، یه روز دلیلشو بهت شاید بگم
من گرگ شدم بعدِ اینکه ، اونا دندونامو کشیدن
آره آزاد شدم ولی خُب ، لگدِ مامورا رو چشیدم
ترک خوردم پوست انداختم کوهِ صبر شدم
توو بدنم صد ها نفر مردن ، پُر از قبر شدم

درد شدن مرحم شدم ، زرد شدن سبز شدم
سرد شدن گرم شدم ، مرگ شدن نبض شدم
من سوزِ گاز اشک آورو یادمه ، رفتم ولی خُب میدونی خوب
طعمِ شبو آخرو یادمه ، من اشکِ مادرو یادمه
به سیمِ آخر زدم ، از همیشه کافر ترم
گذشته آب از سرم

آ ، من گرگ شدم حالم خوب شد
بگو تو چه مرگته جوجه
اینجا توو اجتماع
نمیشه بجنگی کوچولو با منطقِ کوچه
وردار از هر کی هر چیو میخوای

قیمتِت در حدِ زنجیر سیگار
مخ سوراخ ، رَدی و بیکار
رنگ و ورانگ ولی ، کَدی و بیمار
گرگ شدم که بَرهه
در ره ازم فراری بشه
ولی پاک موندم دزد نشدم
گفتم مگه نداری چشه ؟

دود شدم دَم نزدم
کم آوردم ولی کم نشدم
خُرد شدم ، غرق شدم
ولی خُب خم نشدم ، سر بالا

تامام