آهنگ مال من باش امیر تتلو ارکیده از سهراب ام جی

بعضی وقتا سخت ترین نقشی که باید بازی کنی رو
خودت قصشو نوشتی
پس سعی کن نباشه چیزکی
تا نگویند چیز ها ، تا نگویند چیز ها

مالِ من باش که همیشه من مالِ تو بودم
عاشقم باش ، اگه میشه
مالِ من باش که به جز تو به کسی حسی ندارم
بگو آره دیگه صبح شد

مالِ من شو اگه بازم ، واسه تو مهمه قلبم
عشقو باهات تجربه کردم
مالِ من باش که دوباره
با نبودت قدِ عالم ، قدِ دنیا شده دردم

وقتی میگیره دلت عکسِ منو نگاه برو
دور شو از سر و صدا همون
روسری سبزه رو بذار که واست خریدم

وقتی تنهایی خب موزیک منو بذار برو
فکر کن به همون یه بار که من
بغلِ تو خوابیدم ، عزیزم

وقتی میگیره دلت عکسِ منو نگاه برو
دور شو از سر و صدا همون
روسری سبزه رو بذار که واست خریدم

وقتی تنهایی خب موزیک منو بذار برو
فکر کن به همون یه بار که من
بغلِ تو خوابیدم ، عزیزم

یه شب تنهایی بهتر از یه صبحِ مسخره است
همیشه ، اونی که روحتو نوازش میکنه مهمه
اونایی که جسمتو نوازش میکنن فقط دارن مصرفت میکنن

دلت از همه که شکست
خونِ خون که شد چشات
واسم عکس بگیر از خودت میخوام
از اون نگاهت یه شات
سلامتی دلِ جفتمون
سلامتی تو اون لبات ، جفتتون
سلامتی عشقمون ، حتی سلامتی روز زشتمون
دلت از همه که مُرد
قشنگ بخیه که خورد
تو هم بریز واسه من اشکاتو
بریز یه پیکِ تند
سلامتی غمِ بینمون
سلامتی این حسی که زنده موند
سلامتی هر کسی که
انقده ساده بود عینمون

وقتی میگیره دلت عکسِ منو نگاه برو
دور شو از سر و صدا همون
روسری سبزه رو بذار که واست خریدم

وقتی تنهایی خب موزیک منو بذار برو
فکر کن به همون یه بار که من
بغلِ تو خوابیدم ، عزیزم

انقد گفتی “من” … در اومد موند یه “م”
یه کاری کردی که از همه جا رونده شیم
تو منو دوست داشتی به همه ی ک* دگیم
حاضر بودیم برا هم دیگه ما جون بدیم

بودیم ما یه دونه روح توو دو تا کالبد
دیدیم همو مطمئنم اون روز خدا هم شاد شد
گفتیم داستانا رو کششون ندن
همون مفت برایی که تهش چششمون زدن
من اون پسر بدی بودم که خوبش کردی
نورت خورد بهش و روحش چرخید
چون نمیکرد با چیزی مودش تغییر
ولی آخرش زورِ تو به زورش چربید
منم گرگِ بیرون و برّه ی توو خونه
همیشه گردنم در حد یه مو بوده
گفتی توو جمعای خلاف نگردم
ولی هیچ موقع غلاف نکردم

الآن لَم دادم به این دیوارِ غم
زیاد و کم نداره من بیمارتم
شبا لیوانِ سم صبحا ویارِ دَم
خیالت هم رو ابرو هام میاره خم
توو ذهنم بودی همش در حالِ سم پاشی
میگفتی همه جز خودت غالبا لاشی
خیلی دوس دارم بگم باید مالِ من باشی
ولی عکسمون رفت لایِ قابِ نقاشی

چقد خوب پُر احساسه تنت
خرد خاکشیره دلم
آخ چقد تنگه برات
چقد لک زده دلم
واسه اون طعمِ لبات

مالِ من باش که بریدم
دیگه من از همه دنیا
عشقو فقط توو تو دیدم

مالِ من باش که کلی حرف
مونده توو دلم ولی ناراحتی
حق به تو میدم

مالِ من باش که دوباره
جونِ تازه من بگیرم
خب دلم تنگ شده بی رحم

تو خودت خبر نداری
بی تو من چه وضعی دارم و
چقد خسته و پیرم

وقتی میگیره دلت عکسِ منو نگاه برو
دور شو از سر و صدا همون
روسری سبزه رو بذار که واست خریدم

وقتی تنهایی خب موزیک منو بذار برو
فکر کن به همون یه بار که من
بغلِ تو خوابیدم ، عزیزم

وقتی میگیره دلت عکس منو نگاه ،
بیخیالِ مردُم شو اصا تکست بده مغز خودمو بگا

وقتی تنهایی بغضت میگیره
قشنگ گریه کن به حالِ هر دویِ ما
اصا بیخیالِ این و اون شو که تنهایی
شده تنها راه در رویِ ما

وقتی میشینه غم توو اون چشمایِ نازت
جهانِ من شب میشه یهو
اصا ناخودآگاه حرفام و شعرام
همه پُر ربط میشه به تو

وقتی میگیره دلم فکرِ تو پیشمه
چقده عکسات تفی شن هی
چقده دوریت زجر آوره برام
چقده باعث میشه کفری شم هی

وقتی میگیره دلت عکسِ منو نگاه برو
دور شو از سر و صدا همون
کلاه کَپه رو بذار که واست خریدم ، خریدم

وقتی تنهایی خب موزیک منو بذار برو
فکر کن به همون یه بار که من
بغلِ تو خوابیدم ، عزیزم

من هر وقت که استرس میگیرم
قلبم که تند تند میزنه
به جا اینکه تکست بدم برم رو مخ تو
چشامو میبندم
یه فرکانسی رو توو ذهنم فعال میکنم
که کمک کنه تو سلامت باشی
اینو برات میفرستم و بعدش هم دیگه خیالم راحتِ راحت میشه

خودت میدونی چه مرگمه نه؟
میدونی فقط نگرانِ اینم
که با همدیگه بریم یه مرحله بعد
میدونی چند ساله معطلتم؟ ها
خودت میفهمی این حالِ منو
میدونی که فکرِ توام دائماً و
ول کن همه آدمای بی فایده رو
قرنطینه