آهنگ ارغوان از کوروش

دستامو ول کرده شاید تا یاد بگیرم پروازو خوب
رها شم تو هفت آسمون
از اشکام براش میسازم یه دریا
که پنجره های خونمون
همه باز بشن رو به اون
برگا همه میریزن و فصلا میرن ولی نرفت از یاد هنوز درخت ارغوانمون
تو سرما تو باد و بوران تنها
یه گوشه باز سرپاس هنوز
درخت ارغوانمون

بغضش یهو ترکید
سخت درد ترکشا
خودت بگیرتم چند وقت بعد حالت بهتر که شد
من هنوز همونم دقیقا برعکس تو
ارغوان هیچوقت عوض نمی کنه که رنگشو
اگه بدیم الان اگه قید همو زدیم
به کسی چیزی نگی
دادیم هر چی فحش بلدیم
ما اگه همو زدیم
به کسی چیزی نگی
مهم نبود ساعت چنده انقدر زد رو هم حالش بد شه
جامون امنه نی رو نقشه
مثل فیلما بودم ما تو نقشمون
با تو هر بار عشق اولین بار بود انگار
رازمو پیش خودت نگه دارش

قفلی میزدم میگفت ول کن دیگه
اخه چشمات ول کن نی که
الان نه پَ کی خب دیگه
بری نمی رسه بم اکسیژن
چجوری تونستی بکنی و نفهمیدم کی رفتی تو
بم گفتی بپر یهو یه دفعه دستمو ول کردیو

دستامو ول کرده شاید تا یاد بگیرم پروازو خوب
رها شم تو هفت آسمون
از اشکام براش میسازم یه دریا
که پنجره های خونمون همه باز بشن رو به اون
برگا همه میریزن و فصلا میرن ولی نرفت از یاد هنوز
درخت ارغوانمون
تو سرما تو باد و بوران تنها
یه گوشه سرپاس باز هنوز
درخت ارغوانمون

په موندی کجا
نمیرسه چرا
چِشم مونده به راه
رفیقه نیمه راه

رو لبم دم به دقیقه سیگار
حس هیچی نبود یه روز قبل اینکه بیای
شب میزدم صبح افتری زیاد
دنیا به چپم بود تا یه روز قبل اینکه بیای
زندگیمم مزه ای نمی داد
تا یه روز قبل اینکه بیای
فکر میکردم من تتگ نمیشه دلم
تا یه روز قبل اینکه برم