آهنگ تردمیل از امیر تتلو

ببخشید من فارسیم یکم ضعیف شده
یه وقتایی هم بحثِ نیازه ، یه چی مِثِه غذا
شماره یک بیداره
بیدارترین
بگو از خونه ی گَرم و بِهِشتیمون ، منو از خودِ سَنگینَم بِکِش بیرون
بگو دنیا اَزَم وَزنِشو وَرداره بذار ، بِرِسَم به هوا و حرفِ عِشقیمون
بگو خسته ام از تکرارِ این دَرسا ، بگو که تیکّه پارَم من از این بحثا
من از دِل شوره و دِل تنگیه مُردَم ، دِلَم لَک زده واسه گَرمیه دَستات
منو یه عالَمه از بودَنِت پُر کن ، منو تو اون شبِ یَلدا تصور کن
بگو هرکی بیاد سَهمِشو وَرداره بِرِه ، منو مِثِه خودت بی کَلّه و خُل کن
منو سَرشارِ از عشق و توکل کن ، منو غَرقِ یه شروع و تحول کن
بگو خط بزنه اسمِ منو دنیا ، منو تو قلبِ کوچیکِت تحمل کن
شُدَم هِی ابر و باریدَم ، چه نامَردُمیا دیدم
مَنِ بی کَلّه حَقَمو ، به ناحق خوریا میدم
تردمیلِ همه دنیا ، نرسیدن و دوییدن
واسه تغذیه ی مغزِ مریضِشون ، همه قَلبَمو جوییدن
من از پروانه ها بودم ولی ، بالی نموند از من
تو این برزخِ تنهایی دیگه ، حالی نموند اصلاً
بِزَن در مورِدَم حرفای جنجالی ، بگو از اون علاقه که به من داری
تو که این حَجمِه از عشقو به من دادی ، بِکِش پرده ی وَحشَتِ منو پایین
بذار پُر بِشَم از آرامش و عشق بات ، منم هرطور که میشه میکُنم اِشباعت
بِذار بشوره بِبَره همه غم هامو اون معصومیه چِشمات
یه
میدونی ، یه وقتایی هم همه چی شماس
آرامشِ حرفاتون ، توجه ، حضور
یه چی مِثه ظهور
میدونی ، عشق یعنی همه چی خداس
میدونی ، عشق یعنی همه چی خداس
یک یک دو دو
بِذار بی پرده بی پَروا بِشَم مست و کُنَم پرواز
بِذار پَهلوی تو با تو بِشِه بال و پَرِ من باز
حواسِت جمعِ من باشه که بی تو قلبِ من ، تَنهاس
نگهبانِ دِلَم شو مِثِه یه مادر مِثِه دایه مِثِه ، سَرباز
شُدَم هِی ابر و باریدَم ، چه نامَردُمیا دیدم
مَنِ بی کَلّه حَقَمو ، به ناحق خوریا میدم
تردمیلِ همه دنیا ، نرسیدن و دوییدن
واسه تغذیه ی مغزِ مریضِشون ، همه قَلبَمو جوییدن
من از پروانه ها بودم ولی ، بالی نموند از من
تو این برزخِ تنهایی دیگه ، حالی نموند اصلاً
ببخشید اینجا یه ذره صِدام گرفته بود
دیشب تا صبح سَرِ تمرین بودم
بِیبی غذاتو خوردی ؟!
هع بگیر بخواب
گفتم که ، من مالِ خواب نیستم
یک یک دو دو ، هشت
هِع