آهنگ گل من بهزاد لیتو سیاوش راد از سپهر خلسه

نزار تویِ دلت سردی بشینه، گُلِ من
نزار اشکاتو هر کی ببینه، گُلِ من
نزار اینا واست نقش بازی کنن، گُلِ من
نذار دنیاتو نقاشی کنن، کُلِ شب
کنارم نشستن بیستا مرتّب
بسوزن دود بشن نیست تا کنم سَر
یه امشبه رو باز هم به یادت
هر بازی ای یه بازنده داره
شاید نیفته گُذرت به گُذرِ من
آره دوریم ولی درست مثِ دو سرِ خط
رسیدم با اینکه کسی نبود منتظرم
عاقبت هنرِ من، باعثِ مُردنِ من
رپ بهترین رفیقامو بِم داد
چه فایده گرفت خانوادمو آ
فرص زدن و توو اکیپا مُخ اِشغال
چه فایده گرفت حالِ آدمو
نیست حرفِ خشکیدن یک برگ
کُلِ جنگلم بیابونته
نیست غمش یه شاعرِ وِلگَرد
خیابونا میگن بیا خونه بِم

نزار تویِ دلت سردی بشینه، گُلِ من
نزار اشکاتو هر کی ببینه، گُلِ من
نزار اینا واست نقش بازی کنن، گُلِ من
نذار دنیاتو نقاشی کنن، کُلِ شب

گُلم آرامشت آرزوی منه
نگو چرا شدم خارِ رویِ تَنِت
واسه آدمی که قانع بود ا همه
زندگیشو اگه وانموده همه
لبختداش باز پژمرده خندیده
واسه اونی که هِی خط خورده بَد دیده
تَهِ شیشه های الکل یه تصویره
ا یه مَردی که در کل عوض میشه
گُلِ من میشم زخمِ رو تنت
حرفِ رو لبت ، رنگِ تو شبت
قسم به همین اشکِ رو صفحه
فرقی نداره دردِمون همه
تو که ریشَت گُلم واسه همین خاکه
میدونی عاشقی چه عاقبتی داره
قلبِ پاکت تنها چیزیه که داری
نزار اون هم همش مالِ کسی باشه آره

نزار تویِ دلت سردی بشینه، گُلِ من
نزار اشکاتو هر کی ببینه، گُلِ من
نزار اینا واست نقش بازی کنن، گُلِ من
نذار دنیاتو نقاشی کنن، کُلِ شب

گفتی نمیخوای عاشقم شی پس
وقتی رفتی گفتی باز دلم شکست
من نمیدونم کجاست اون همه لاو
بُت خوشحاله واسه هر کی هست!

به فکرِ پولم به خودم میگم اون آدم کو
اون که مادی نبود به عشق یه باوری داشت
کاش ، مثبت بمونه لا اقل توم
به جا انتقام به فکرِ آدمی باش
نه ساختم یه تیم نیم مِلیونی که
میگفتن نمیشه این لِی اونی که میخواد
الگو شدم نیست کِیف زوری که
برات بیشترین ریسک مِهمونیته
زندگیم توو چمدونم ، دوستا رفتن
مامان بابا موندن هنوز پا حرفم
میسازم ا خودم بچه شجاعی که
اون که متنفر ا لفظِ جدائیه

نزار تویِ دلت سردی بشینه، گُلِ من
نزار اشکاتو هر کی ببینه، گُلِ من
نزار اینا واست نقش بازی کنن، گُلِ من
نذار دنیاتو نقاشی کنن، کُلِ شب
من اینجام گلم
من اینجام
من اینجام گلم
من اینجام