من همونم که همه میگن دیوونست همه فکر فردا من هنوز میگم دیروز هست کسی که هیچی تجربه نمیشه براشو بعد شلاقم راه میره باز بیرون مست میبینمت هنوز شبا تو خوابم همیشه هم تنهام بستست دره اتاقم همونی که الان به هیچ جا نرسیده میدونم خودم پس نگو الان کجام یه دیوونه که خیره میشه شبا به عکس یه دیوونه که هرجا میخوام نباشه هست ولی انقدر تو مستی رویاتو کشیدم که همه بهم میگم یه نقاش مست من همونم که اگه برام قصه شب نگن خوابم نمیبره با یه چشم بهم زدن یه دیوونه که حتی صد نفر دیگه بیان نمیگیرن برام جا اون عشق اوّلم
همونم که شبا تنهایی تا صبح میتونم بات زیر بارون بمیرم همونم که اگه فردا بیاد این راهو من بدون تو با اون نمیرم همونم که بعد دعوا میاد پیشت چون میتونم تو بغلت آروم بگیرم ولی خاطراتت جا موند پیشم لعنت به خیابونای این شهر
همونم که شبا تنهایی تا صبح میتونم بات زیر بارون بمیرم همونم که اگه فردا بیاد این راهو من بدون تو با اون نمیرم همونم که بعد دعوا میاد پیشت چون میتونم تو بغلت آروم بگیرم ولی خاطراتت جا موند پیشم لعنت به خیابونای این شهر
نگو میخوای بری نگو میخوای خاطره شیم نگو اون روزامون برنمیگرده واسه چی من همونم تو خوابو بیداری میمیره برات همون که یه روز دره گوشش گفتی عاشقشی
هنو همونم من که چشماتو میبینم میاد زبونم بند سرنوشت رد شدش از روم عمدا انگار می دیدم که میری یه روز ا اون اول همونم که شدم تنها یهو نمیتونم برم بیتو فردا جلو باهم قاطی شدن رنگا یهو ولی ازت میخوام بدی بهم تنها یه قول اگه قدم زدیم زیر چترایه بازمون اگه باهم کشیدیم رو برفا دراز آروم اگه نرقصید این دنیا به سازمون قول بده بمونه این حرفا یه رزامون گفتی بهتره تنهایی واسمون اگه سوختی پیشم مثل پروانه خاص بمون قول بده فقط یاد من باشی وقتی خیر میشی هرشب به ابرای آسمون
همونم که شبا تنهایی تا صبح میتونم بات زیر بارون بمیرم همونم که اگه فردا بیاد این راهو من بدون تو با اون نمیرم همونم که بعد دعوا میاد پیشت چون میتونم تو بغلت آروم بگیرم ولی خاطراتت جا موند پیشم لعنت به خیابونای این شهر
همونم که شبا تنهایی تا صبح میتونم بات زیر بارون بمیرم همونم که اگه فردا بیاد این راهو من بدون تو با اون نمیرم همونم که بعد دعوا میاد پیشت چون میتونم تو بغلت آروم بگیرم ولی خاطراتت جا موند پیشم لعنت به خیابونای این شهر