بر بام دگر نشست و زین بام گسست او بار دلش را این چنین آخر بست بی دانه و بی آب و علف بود و خزان یادی ز گذشته و ز بیداد زمان نه بوی بهاری،نه نقش و نگاری نه ساز و نوایی،نه رنگ و جلایی
گویی که به صد شوق بر این بام نشست بر هیچ چگونه طفلکی دل می بست برچین تو این بام و خدا همراهت حق حافظ آن کبوتر گمراهت نه بوی بهاری،نه نقش و نگاری نه ساز و نوایی،نه رنگ و جلایی
بر بام دگر نشست و زین بام گسست او بار دلش را این چنین آخر بست بی دانه و بی آب و علف بود و خزان یادی ز گذشته و ز بیداد زمان نه بوی بهاری،نه نقش و نگاری نه ساز و نوایی،نه رنگ و جلایی
نه بوی بهاری،نه نقش و نگاری نه ساز و نوایی،نه رنگ و جلایی نه بوی بهاری،نه نقش و نگاری نه ساز و نوایی،نه رنگ و جلایی نه بوی بهاری،نه نقش و نگاری نه ساز و نوایی،نه رنگ و جلایی