آهنگ اکیپم رامتین از آرتا

منمو این اکیپم اکیپم
میرم جلو بمیرم بمیرم
یه حسیه که دیگه توم مرده
دیگه ایران نمیرم نمیرم

منمو این اکیپم اکیپم
میرم جلو بمیرم بمیرم
یه حسیه که دیگه توم مرده
دیگه ایران نمیرم نمیرم

منمو این اکیپم اکیپم
میرم جلو بمیرم بمیرم
یه حسیه که دیگه توم مرده
دیگه ایران نمیرم نمیرم


دلم تنگ‌ شده واسه تهران
فوت نمیکنم حتی کیکامو
اگه الان میام با یه تسلا
ولی بدون قبلش زدم همه پیکامو
بم میگن چرا نیومدی امسال؟
اگه بیام اونجا میرم زندانو
میگن رامی میخوای بشی سوپراستار
آره میرم و نمیشه پیدامو
نمیشم اونیکه تو میخوای
سردمه‌ هودیمو تو بیار
منم و یه لیوان شیواز
زنگ بزن رفیقام بیان

دلم شدش تنگ از اولین راه
جلو چشم میاد همش قدیما
شاید یک روز بازم برگشتم ایران
ولی اونروزیکه نگن بدیم ما

دمه‌ آلاچیق جم ، بالا این شهر ۴ صبح
هی میشدیم ماها بیشتر با یه جوینت
بد نبود باما هیچکس ،
کسی نمیکرفت واسه ماها هیچوقت خودشو
میرفت توی لوله برف
موزیک پلی میشد وایمیستادیم روبروی هم
طرف های صبح هی میشدیم دونه دونه کم
یسریا میموندنو میومدن خونه من
اگه اومدم اینور اینه ساده ترین راه
زنگ بزنی بم ولی خوبه حاله من اینجا
بزن سلامتی روزیکه که کناره همیم ما
مست کنیم خط بزنیم بیاده قدیما

بون ارزش داشته خوب واسه من اینکار
اگه بخوام هم بدم ادامه ‌من این راه
باید پامو بزارم یجای غریب داش

اونجا که نداره تش راه برگشت
باید تو خیابون تنها بچرخم
میوفتم من یاده قبلا
میشه دلم تنگ واسه شهرم
میوفتم من یاده قبلا
یاده هرجا که رفتم
میشه دلم تنگ واسه شهرم
تنگ واسه شهرم